Alkolik İlişkiler Alkollü Kişilikler

ŞARAP:Üstat dururken söz düşermi bize?

            

            ‘Şarap mimarıdır yıkık gönüllerin

             Süzülmüş,tertemiz canı üzümlerin

             Neden şer demişler bu hayırlı suya?

             Siz bana o şerden üç dört kase verin.’

                                                    

                                               Ömer Hayyam

            

  Şarap gerçektende mimarı yıkık gönüllerin.Her aşığın terapisti,her derdin tedavisi ne de olsa.Ama şarap insanları iyi etmiyor.Melankoliye düşürüyor,garip bir rüyaya.

  Şarap değişkendir.Ham maddesi aynı fakat oldukça çeşitli.Üzümden gelir ne de olsa.Milyonlarca üzüm var hiç biri bir değil.

              

  Şaraplar emek ister.Ama bir şarabın şarap olması için acı çekmesi gerekir.Üzümken başlar şarabın hikayesi.Tam kim olduğunu bulduğu anda bağından bahçesinden yerinden yurdundan alıkoyulur.Bu noktada başlar dramatik hikayesi.Sonrasında  bu da yetmezmiş gibi ezikliklerle dolar hayatı.Ezdikçe ezer hayat onu içi dışına çıkar.Toz pembe hayalleri toz duman olur.Sonra içine kapanır.Derin bir sessizliğe.

         

             Şarapların mahzen kalpleri vardır.Anılar sevgiler onlarda yıllandıkça yıllanır.Saf bir üzüm suyuyla başlayan hikayesi alkolle son bulur.Şarabın öyküsü üzümün alkolik olmasıdır bi bakıma.Ona eşlik edebilmen için ondan biri olman gerekir.Zaten bir tek şarapta alkol ham maddesiyle beraber tüketilir.Onun yanında üzüm olacaksın ki o seni teselli etsin.Ancak asla saf kalamazsın şarabın yanında.Çünkü pis bir huyu vardır ki hayallerini kimsenin anlayamacağı düşlerini seninle paylaşır.Saf üzüm olarak etkilenmemen imkansız nede olsa üzüm üzüme baka baka kararır..